در معرفی شاه عبدالعظیم حسنی

به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم (علیه السلام) در چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۳هجری قمری در شهر مقدس مدینه واقع شده و ایشان فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسنمجتبی(علیه السلام) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد.

حضرت عبدالعظیم(علیه السلام) در مدّت ۷۹سال عمر با برکت خود با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم(علیه السلام)، امام رضا(علیه السلام)،  امام محمّد تقی(علیه السلام) و امام هادی(علیه السلام)مقارن بوده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است.

منزلت حضرت عبدالعظیم(علیه السلام) به حدی است که امام هادی(علیه السلام) به یکی از اهالی ری می فرمایند: «اگر قبر  عبدالعظیم(علیه السلام) را که در نزد شماست زیارت می کردی مانند کسی بودی که  امام حسین(علیه السلام) را در کربلا زیارت کرده است»

در مورد زندگانی حضرت  عبدالعظیم حسنی (علیه السلام)چند نکته برجسته وجود دارد که در مجموعه های تاریخی و حدیثی ما مطرح شده است؛نخست خاندان ایشان است چراکه ایشان در مدینه و خانواده ای برجسته متولد شدند و پدران و اجدادشان و مادرشان همگی از شخصیت های برجسته بودند و پدران ایشان با چهار واسطه به  امام حسن مجتبی (علیه السلام) می رسند، همچنین، ایشان محیط تربیتی خاصی را تجربه کردند که روی شخصیتشان تاثیر خاص بر جای گذاشته است

علاوه بر این، بنابر تصریح تاریخ شرایط زندگانی ایشان سخت بوده است چراکه در آن زمان یعنی از سال 173 که متولد شدند مقارن است با دوران هارون الرشید و بعد خلفای مستبد عباسی را تجربه کردند و از این رو سختی و خفقان بسیار ایشان را مجبور به مهاجرت به ری کرد.

 نکات ناب و درس‌های ماندگار از جناب عبد العظیم حسنی را هم می‌توان در سلوک و سبک زندگی ایشان به دست آورد و هم از روایات ماندگار و گوهر باری که ایشان راوی و امانت‌دار آن در جهت نشر فرهنگ اهل بیت(علیهم السلام) بوده ‌است.

اگر  اندکی در منشأ و علت بسیاری از گرفتارهای و مشکلاتی که برای انسان در زندگی به وجود می آید، دقت و تأمل کنیم متوجه خواهیم شد که علت اصلی آنها ریشه در فقدان دور اندیشی و تدبیر دارد.

آیت الله صافی گلپایگانی شرح حدیث کتابی درباره عرضه دین عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) را نوشته و بیان کرده اند که عرضه دین بر ائمه معصوم (علیهم السلام) سابقه داشته است و روایاتی داریم در کتب شیخ طوسی و شیخ صدوق و رجال کشّی که از محدثان و همراهان ائمه معصوم که دین خود را بر امام عرضه کرده اند، نام می برند

  همچنین، در کافی داریم که شیعیان علم خود را به محضر  امام باقر (علیه السلام)عرضه می کردند

  عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) باورهای خود را به محضر امام معصوم (علیهم السلام) عرضه می کند، در کتابی با نام «مسند حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام)» نوشته عزیزالله عطاردی 118 حدیث از سوی سیدالکریم بیان شده و مهمترین آن همین عرضه دین به محضر  امام هادی (علیه السلام) است که در حدیث 83 این کتاب بیان می شود.

مقام معظم رهبری در مورد شخصیت عبدالعظیم حسنی می فرمایند:

شخصیّت جناب عبدالعظیم برای اغلب مردم ناشناخته است. ایشان هم یک شخصیت علمی بود، هم یک شخصیت جهادی بود و هم ابتکاراتی داشته است. مرحوم شیخ نجاشی می‌گوید: ایشان خُطَب امیرالمؤمنین را جمع‌آوری کرد. با این حساب، ایشان در حدود ۱۷۰سال قبل از تألیف نهج‌البلاغه، خُطَب امیرالمؤمنین علیه السلام را جمع‌آوری کرده است، این کار خیلی مهمی است. هیچ بعید نیست که سیّد رضی رضوان الله علیه از نوشتۀ ایشان استفاده کرده باشد. از سوی دیگر ایشان به دلیل شخصیّت جهادیشان با حال اختفاء و فرار به ری آمده بودند. شیخ نجاشی می‌گویند: «هارباً من السلطان» ایشان از دست خلیفۀ عباسی از عراق و حجاز گریخت و به ری آمد. چون ری مرکز و محل تجمّع شیعیان بود. ایشان اینجا را مأمن خوبی برای خودشان یافته اند این مبارز بودن ایشان را نشان می‌دهد. مشخّص می‌شود ایشان اهل نشر معارف امامت بوده به خصوص در دوران امامت حضرت جواد و حضرت هادی علیهما السلام که ایشان حداقل راوی این دو امام  است.