مسئله جمعیت و فرزندآوری دغدغه هر خانواده ایرانی باشد | تعداد تولد سالانه به شدت کاهش پیدا کرده است

به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، صالح قاسمی، نویسنده و پژوهشگر حوزه خانواده، فرزندآوری و جمعیت، در سومین همایش بانوی میدان (فرزندان - سرمایه های زندگی) که با همکاری امور بانوان استانداری و حوزه علمیه خواهران  در سالن هلال احمر سمنان برگزار شد، با اشاره به اینکه کشور ما امروز با بحرانی تحت عنوان بحران جمعیت روبرو است، اظهار داشت: چالشی که خانواده ایرانی را تهدید می کند و آینده خانواده و افراد جامعه را دچار آسیب خواهد کرد، مسئله جمعیت است.

وی با بیان اینکه اجمالا به شما میگویم که همه‌ی اعداد و ارقام جمعیت شناختی کشور رکوردهای حداقلی ثبت کردن و نرخ رشدمان خیلی پایین آمده نزدیک به صفر دارد می شود، تصریح کرد: خانم‌های ایرانی متوسط کمتر از دو فرزند به دنیا می آورند سالمندان جامعه خیلی بیشتر می‌شوند یعنی نسبت سالمندان جامعه‌ی ایرانی امروز دیگر یک جامعه‌ی جوان نیست.

قاسمی با بیان اینکه امروز میانگین سنی ۳۴الی ۳۵سال شده و امروز ایران یک کشور میانسال‌هاست که به سوی سالمندی حرکت می کنیم، افزود: تعداد تولد سالانه به شدت کاهش پیدا کرده این هم دلایل زیادی دارد لذا با گذر از این آمارها تعدادی سؤال مطرح می شود که هر انسان باید پیش خود به نتایج این سؤالات برسد.

وی با اشاره به این سؤال که یک بچه‌ی با کیفیت بهتر است یا چهار تا بچه‌ی بی‌کیفیت؟ بهتر نیست یک بچه بیاوریم که هم به تربیتش برسیم و هم به اقتصادش و به تأمین نیازهایش برسیم؟ خاطرنشان کرد: تربیت درست فرزند ارشد خانواده باعث تربیت دیگر فرزندان می شود.

این نویسنده و پژوهشگر حوزه خانواده، فرزندآوری و جمعیت با اشاره به تعریف درست کیفیت گفت: تعریف کیفیت و تربیت بهتر چیست؟ ما در این تعاریف در سه دهه گذشته دچار اشتباه شدیم و تربیت بهتر را در رفاه بیشتر تعریف کردیم و فکر کردیم هر چه بچه مرفه‌تر باشد تجهیزاتش، لوازمش، اسباب بازی هایش، امکاناتش بیشتر باشد، یعنی تربیت بهتر، اما امروز نه علم تربیت این را تایید می‌کند و نه تجربه‌ی خانواده‌های تک فرزند؛ پس ما باید تربیت بهتر و فرزند با کیفیت را یک بار دیگر تعریف کنیم.

وی با اشاره به این مطلب که چرا خانواده ها سراغ تک فرزندی رفتند؟ افزود: خانواده هایی که سراغ تک فرزندی رفتند به این علت که دلسوزی داشتند تا می خواستند فرزند خود را بهتر تربیت کنند و آینده بهتری برای او رقم بزنند؛ آیا این اتفاق افتاد؟ خیر. چون ما فکر می‌کردیم رفاه بیشتر فرزند یعنی تربیت بهتر آن، امروز علم تربیت به تربیت فرزند در روابطش با همسن و سال خودش اتفاق می افتد و تک فرزندی به تربیت بهتری منجر نمی‌شود. چون تک فرزند الگو تربیتی اش این است که یک بچه است و به والدین هر چه بگوید، پدر و مادر چشم می گویند چون فکر می کنند تربیت تامین است؛ این فرزند از والدین خود فقط چشم شنیده است و زمانی که وارد جامعه می شود وارد یک خانواده دیگر می شود که دیگر به او چشم نمی گویند و دیگر چشم نمی‌شنود دچار مشکل می شود و بیشترین اختلافات زن و شوهران در تک فرزندی بیشتر است.

قاسمی با بیان این مطلب که ما فرض کردیم که از سر دلسوزی رفته ایم سراغ تک فرزندی و تربیت بهتر و آینده بهتر اما هیچکدام اتفاق نیفتاد، تصریح کرد: ما فکر می‌کردیم این بچه با کیفیت است ولی آن بچه ای که کنار خواهر و برادر بزرگ می شود با کیفیت است و باید تربیت و کیفیت درست تعریف شود.

وی با اشاره به این مطلب که بیشترین نگرانی زوج های جوان در بحث فرزند آوری در چیست؟ افزود: اقتصاد مشکلی است که برخی زوج ها آن را در بحث فرزند آوری مشکل می دانند، با این تفکر پس هر بچه ای که به دنیا می آید در خانواده ای، باید آن خانواده فقیر شود؛ این مطلب اینگونه نیست در صورتی که تلاش والدین برای زندگی بهتر را رقم می‌زند و والدینی که فقط به فکر خودشان بودند الان به فکر آینده فرزند هستند و تلاش بیشتری می کنند و تلاش و پویایی و برنامه ریزی زوج با فرزند و رشد یافتگی شخصیتی زوجینی که فرزند دارند بیشتر است؛ رفتار های زوج با فرزند با زوج بدون فرزند خیلی متفاوت است و ایثار و از خود گذشتن آموختن و آموزش دادن را والدین دارای فرزند یاد گرفتند.

این نویسنده و پژوهشگر حوزه خانواده، فرزندآوری و جمعیت با بیان اینکه تربیت همیشه از سمت ما نیست و یک بخشی از تربیت این است که با تولد فرزندان ما تربیت می شویم، گفت: این مطلب وعده خدا است که روزی شما و آنها یعنی فرزندان دست شما نیست و دست خداست و گرچه شاید حقوق با هزینه های بچه یکی نیست ولی فقیر نمی شویم و روزی از یک جایی می آید، خدا می گوید ما اول روزی فرزندان را می‌دهیم بعد والدین را؛ پدر بنده می‌گفت ما بزرگترها سر سفره بچه ها می نشینیم و اول روزی فرزندان داده می شود.

وی با اشاره به این مطلب که مشاورین می گویند که در سال های اول بچه نیاورید و خوش باشید، گفت: انسان هایی که دارای فرزند هستند، همه لذت های دنیا را تجربه کردند، آنهایی که تجربه دارند می‌دانند که اینگونه نیست و آقا و خانمی بودند می گفتند ما از زندگی خیلی راضی هستیم، گفتم رنج نداشتید؟ گفتند داشتیم ولی بچه دار شدن هم رنج هایی دارد همراه با شیرینی است، در پنج سال اول زندگی طلاق بیشتر است زیرا فرزند ندارند و فرزند باعث می شود ریسک طلاق و طلاق عاطفی کمتر شود.